"Θέλω πολύ να μπορέσω να μάθω τις ημέρες από την αρχή. Βλέπεις δεν έχει νόημα για εμάς η μέρα ή η ώρα, η χρονολογία ή η εποχή. Πεινάμε άνευ χρονολογικής οριοθέτησης.Παλιά θυμάμαι να με νοιάζει, να περιμένω το Σάββατο ή την Κυριακή, τις δύο πιο χαρούμενες και ξεκούραστες μέρες της εβδομάδας.Τώρα δεν με αφορά, άλλοτε ξεχνάω να τις προφέρω, άλλοτε δεν με νοιάζει να τις ονοματοδοτήσω, αφού η κάθε μέρα είναι ίδια με την προηγούμενη και την επόμενη.Αν κάτι με ματαιώνει είναι αυτό. Δεν έχω ελπίδα, δεν με αφορά η παρουσία μου στον κόσμο. Είμαι απλά μια τελεία, που θα μπει αργά ή γρήγορα.Αυτό, που με πονάει είναι ότι δεν μπόρεσα να υπάρξω με αξιοπρέπεια, για λίγες στιγμές, όπως θα αναλογούσε, να μου δώσει η ζωή."

‍-Γυναίκα σε καθεστώς αστεγίας